Na vorig jaar twee weken in het zeer vochtige Noord-Holland te hebben gekampeerd hadden we dit jaar onze zinnen gezet op het zonnige Zuid-Frankrijk. De camping die we zochten moest mogelijkheden bieden voor het hele gezin en niet te groot zijn. Uiteindelijk viel onze keus op een camping met een zwem en een vismeer in het departement Lot et Garonne, op ongeveer 1000 Km van huis. Het vismeer met een diepte tot 7 meter bevat een natuurlijk bestand aan karpers variërend van ongeveer 10 tot 38 pond. Het meer ligt op het camping terrein en je hebt dan ook geen vergunningen nodig en mag zonnodig je tentje opzetten aan de waterkant. Nachtvissen geen probleem dus en geen last van rare snuiters die het op je spullen voorzien hebben. Op 1 juli begon de reis en met één tussenstop op een passantencamping in Chateauroux reden we op 3 juli zo rond 15.00 onze camping op.
 

Gelegen in een vallei tussen de bossen. Onze plaats is op een tiental meters van het zwemmeer. Het vismeer ligt hierachter. De beide meren worden gescheiden door een dam met hierop, niet onbelangrijk, de bar waar het bier heerlijk koel uit de tap vloeit…..    De eerste indruk is prima. We duiken meteen het meer in, want onderweg heeft onze airco het begeven en we zijn bij een temperatuur van 38 graden wel toe aan enige verkoeling. De tweede dag maak ik kennis met Patrick. Een mede karperaar uit Amersfoort, die al een aantal weken verblijft op de camping. Hij vertelt dat hij al meerdere karpers heeft gevangen. De grootste een schub van ongeveer 29 pond. Hij vist op een diepte van zo’n zes meter in het midden van het meer, met zelfgedraaide boilies. Voorvoeren is niet nodig, is zijn ervaring. Een PVA-kousje met wat fijngemaakte bollen en enkele hele bollen met de werppijp erbij is voldoende, zo vertelt hij. Verder heeft hij bij het eilandje, wat in het midden van het meer ligt, alleen nog maar de kleinere karpers gevangen. Patrick heeft zijn vissen vrijwel alleen in de vroege ochtend gevangen.

Rondom het eiland zie ik veel vissen op de fishvinder. De volgende ochtend ga ik zo rond 06.00 naar het vismeer. Ik besluit met twee hengels tegen en links naast het eiland te vissen en één links op het diepe stuk. Ik wil gewoon lekker vissen vangen, dus ook de kleinere vissen tellen mee. Links voor het eiland is een klein putje wat een halve meter dieper ligt en dan geleidelijk oploopt naar het eiland. Een overhangende tak vormt een prima markeerpunt. Al na 10 minuten de eerste fluiter, ik ben nog bezig m’n tweede hengel uit te varen. Een sterke schub van 13 pond. Er volgen nog 3 vergelijkbare vissen op de hengels bij het eiland. Op de hengel in de diepte blijft het stil. Toch ben ik wel blij, want ik had zomaar op de gok wat shellfish en birdfood bollen van Nash gekocht en was wel benieuwd of deze kant en klare bollen vis zouden opleveren.
 

Ze komen weer allemaal van de twee hengels bij het eiland. Ik blijf zitten tot ruim na de middag en dan krijg ik een volle run op de hengel uit de diepte. Een sterke vis die niet te stoppen is. Dit moet een hele grote zijn. Hij gaat naar rechts en verdwijnt achter het eiland. Op het moment dat ik wat lijn heb teruggenomen voel ik een zware bonk op m’n hengeltop en ben ik hem kwijt. De hair van m’n stifrig zit niet meer lekker tegen de haaksteel aan, wellicht dat dat de oorzaak is??       Het zwemmeer is gevuld en de temperatuur weer flink gestegen. Ik vis weinig en breng vooral de tijd door al spelend met de kids. In de schaduw is het nog wel aardig uit te houden, maar als het kwik éénmaal stijgt naar 38 graden zijn de flessen water niet meer aan te slepen. Ik ga nog een paar keer in de vroege ochtend vissen en blijf m’n vissen vangen. Eén nachtje levert alleen in de avond en de vroege morgen een beet op.
 

Ik vang een mooie spiegel van een pond of 15 en een schub van 18 pond, maar echt volle runs zijn er niet meer bij. De warmte krijgt ook de karpers in zijn greep. Op de maandag voor vertrek vang ik nog één mooie, sterke schub van een 14 pond en daarna ruim ik m’n spullen op. Ik ben door m’n PVA-kousjes heen en heb, door m’n eigen stommiteit, een hengeltop gebroken. In totaal heb ik 23 vissen gevangen. Een mooie vangst zou ik zo zeggen.
 

Deze camping is een aanrader voor een leuke vakantie met het hele gezin. De ligging is mooi en de Nederlandse eigenaren vriendelijk en behulpzaam. Het zwemmeer brengt genoeg vertier en het eten en drinken in de bar is prima verzorgd. In het hoogseizoen is er een (klein) animatieteam en zijn er verder voldoende andere kinderen waarmee de kids het water en de omringende bossen onveilig kunnen maken. Wie alleen gaat om grote vissen te vangen zit hier op de verkeerde plaats. Je zit zeker niet alleen aan het water en regelmatig komen andere campinggasten voorbij gevaren met kano’s en roeibootjes die vrij te gebruiken zijn. Het is vooral de combinatie van lekker vakantievieren en af en toe een visje vangen waar de beheerders op mikken. Ik weet dat ze met regelmaat in de Beet adverteren. Op verzoek van de campingbaas maak ik de naam van de camping niet bekend op deze site.

Marcel Reinhoudt